Geçtiğimiz çarşamba günü, Alabama’nın kişisel hayatı koruma yasası imzalandı ve bu durum, bir kadının hayatı ciddi risk altında olmadığı sürece devletten yararlanabileceği tüm kürtaj haklarının yasaklandığını doğruladı.
Tasarı önümüzdeki altı ay daha yürürlüğe girmeyecek, ancak doktorlar yasalara aykırı olarak kürtaj yapan kadınları tespit etmesi halinde 99 yıla kadar hapis cezası ile yargılanacaklarını belirtti. Tasarıda ensest veya tecavüz mağdurları için istisnalar bulunmaması da oldukça dikkat çekti.
Binlerce kadın, kendi kişisel deneyimleri kürtajla ortaya çıkarmak için #YouKnowMe etiketini kullanarak tweet attı. Herkesin nedenleri ya da koşulları farklı olduğundan, bu etikete ait bazı ilginç hikayeleri paylaşmak istedik.
22 yaşındaydım ve zaten üç yaşında olan çocuğumu yetiştiriyordum, Korumasız ve asla çocuk istemeyen biriyle ilişki sürecimde her zaman prezervatif kullanıyordum, ama yine de hamile kaldım. Çamaşır makinemi ve kurutucuyu sattım. Böylece kürtaj işlemini kendi başıma halledebilirdim. Eğer o bebeğe sahip olsaydım maddi olarak sakatlanırdım ve zorlu hatta daha da zorlu olacak bir hayatımla iki çocuğa güzel bir gelecek sağlayamazdım. – Hiçbir şey için pişman değilim.
19. doğum günümden dört gün önce kürtaj işlemi yaptırdım. Kendime zorlukla bakabiliyorken başka bir insana nasıl bakabilirdim? Ailem çok Katolik ve hayat yanlısı bir yapıdaydı. Bu yüzden onlara hiç söylemedim. Neyse ki yakın arkadaşlarım oldukça destek oldular. Onlar olmadan tam bir karmaşa olurdu. Kesinlikle pişman değilim.
24 yaşındaydım, Bakireydim ve anlamsız gelişen bir ilişki sonucunda şüphelendim ve birkaç boyunca kontrol ettiğim hamilelik testi RIA birden pozitif oldu. İşyerimde toplam 20.000 dolardan daha az para kazanmıştım. Ve henüz okulumu bile bitirmemiştim. Hiç şüphem olmadı. Ev bulmayı bekleyen onlarca çocuk varken henüz hazır olmadığım ya da destekleyemeyeceğim bir çocuğu dünyaya getiremezdim.
Neredeyse altı yıl önce küfürlü bir ilişki içindeydim ve hamile olduğumu anlayınca psikolojim kötüye gitmeye başladı, eğer kürtaj yaptırmasaydım, o adama bağlanmak zorunda kalırdım fakat hayatta kalacağımı sanmıyordum.
18 yaşındaydım, erkek arkadaşımla ilişkiye girerken prezervatif birden yırtıldı, Sevgilim bunu saklamamı istedi, ama anneme söyledim ve beni bir kliniğe götürdü. Kürtaj işlemini uyguladık, Pişman değilim. Anneme, özellikle yetişkin olmadan önce anne olmak istemediğimi söyledim ve bana bu konuda yardımcı olduğu için ona sonsuz minnettarım.
20 yaşındaydım, güvensiz, mutsuz ve şiddetli bir ilişki içindeydim. İlişki öncesinde her zaman hap kullanırdım ve bir gün prezervatif yırtıldı hamile kaldım. Kürtajla ilgili bir sorunum yoktu. Annem o zamandan beri hayatımın her alanında iyi bir dereceye ulaşmam ve elimden gelenin en iyisi yapmamın arkasındaki en büyük güç olmuştur.
19 yaşında kürtaj oldum, sadece anne olmak için yeteri kadar hazır değildim. Kararımda hiçbir utanç içinde değilim ve en ufak bir pişmanlık duymuyorum. İkimiz içinde doğru olanı yaptığımı biliyorum. Şimdi 27 yaşındayken 18 aylık bir çocuğa annelik yapıyorum.
30 yaşındaydım, Geçenlerde lupus teşhisi konmuştu, zorlu bir kariyeri vardı ve babam güvenilir değildi. Yine de herkes bana saklamam gerektiğini söyledi çünkü “Ya bu senin tek şansınsa?” Anne içgüdüsü ya da çocuk sahibi olmak istemeyen bir yapıda değildim fakat bunu sonlandırmanın tek seçenek olduğunu biliyordum. – Hiçbir pişmanlığım yok.
22 yaşındaydım ve üniversiteden mezun olmak üzereydim. Hap dönemi içindeydim bilinmeyen nedenlerden dolayı başarısız oldu. İşi hazır ve üniversiteyi bitirmiş bir çocukla birlikte olmuştum, fakat ikimizde çocuk istememiştik (21 yaşında) kararı birlikte verdik. Daha sonra saf bir rahatlamadan dolayı ağladım. İstediğim her şeyi tekrar yapma şansım olduğu için çok sevindim.
Doktorlar bana PID ve PKOS yan ürünü olarak kısır olduğu söyledi Hiç doğum kontrolünde bulunmadım ve hiçbir zaman hamilelik korkusu yaşamadım. Bu yüzden hamile olduğumu öğrenmek benim için bir şok etkisi yarattı. Tüm seçeneklerimi tartışırken saçma bir araştırma yaptıktan sonra bir bebek yetiştirmenin finansmanına baktıktan sonra tek gerçek seçim kürtaj olabilirdi. Finansal olarak ya da duygusal olarak hatta belki fiziksel olarak bile bu dünyaya bir bebek getirmeye hazır değildim. Benim seçimimdi. Ve hala bu seçimimin arkasındayım. Şimdi çok daha iyi hissediyorum.
Yorumlar (0 )