Öncelikle bu projenin etkileşimin ötesinde bir yeri olduğunu hatırlatmakta fayda var. Potansiyel olarak yaşam boyu insanlığımızı ve kültürel farklılığımızı tekrar hatırlayacağımız farklı bir yapı ve düşünüş biçimi sağlayacak.
Dünya üzerindeki kültürel etkileri görselleştirme alanında uzman bir fotoğrafçı olan Gregg Segal, 2014 yılında hazırladığı 7 Gün Çöpte adlı albümünde çoğu kişinin bir hafta boyunca çöpe attığı şeyleri fotoğraflamıştı. Tam anlamıyla ne kadar farklı bir görselleştirme!
Yeni kitabı Daily Bread için Segal, bir hafta boyunca farklı kültürlere ait çocukların ne yediğini not etmesini ve bunları günlüklerine yazmalarını istedi. Projenin ana kahramanları tabi ki 21. Yüzyılda ki çocuklar. Haftanın sonunda Segal, her çocukla bir portre oturumu hazırladı. Bir hafta boyunca yenilen her şeyin raporunu tutan çocukların yazdığı tüm besinler ve yiyecekler özel şefler tarafından hazırlandı. Sonuçlar, sınırlar ve sınıflar arasında ki bağlantıyı tam olarak farklar ve benzerlikler üzerinden çarpıcı bir bakış açısıyla anlatmaya yetiyordu.
Burada, Gregg Segal’in, Daily Bread adlı albümünden çeşitli portreler paylaşacağız ve çocukların yeme içme alışkanlıklarını gözlemliyor olacağız.
Gregg Segal yaptığı bir açıklama da şöyle diyor.
“Daily Bread fikri nerede başladı? Yiyeceklerin devriminde yemeğin üretilme ve tüketilme şeklinden nasıl etkilendiğini sormaya başladım. Düşünceme göre, odağımızı diyete odaklamak ve yediğimiz yiyecekleri nasıl seçtiğimizi anlamak için bir hafta boyunca yediğimiz ve içtiğimiz her şeyin bir günlüğünü tutarsak? Bu harika bir görselleştirme olabilir. İlk planımda tabi ki çocuklara odaklandım çünkü yeme alışkanlıkları olgunlaşıyordu yani 9-10 yaşındayken doğru beslenme sağlayamıyorsan zaten yaşlandığında da oldukça zor olacak.”
Görsel şölen hazırlamak için her ülkede yaşayan çocukları bulmam gerekiyordu. Amaç her lokasyonda çeşitli beslenme ve diyet türlerini temsil etmekti. Belirli bir ülkedeki obezite oranı %25 den fazla ise bu, çocukların ve genç kesimin zamanında nasıl beslendiğini anlayıp genç yaşta obezite eğilimleri olup olmadığını anlamada yardımcı olacaktı. Aslında bu yaptığım bir çeşit bilimsel deney olarak bile gösterilebilir.
Her çocuk bir hafta boyunca yedikleri her şeyin günlüğünü tuttu. Haftanın sonunda yemek üreticileri tüm notları topladılar. Ve tamamlandıklarından emin olmak için iyice kontrol ettiler. Ardından tüm malzemeler için alışveriş yapan bir grup insana bu notlar iletildi. Tüm ürünler alındıktan sonra yemekleri çeşit çeşit hazırlayacak ve taze iken sergilememize yardımcı olacak özel aşçılar ile çalıştık. Günde beş çocuğa kadar fotoğraf çektim. Bu yüzden aşçılar 100’den fazla yemek hazırlamaktan sorumluydu. Aşçılar için bu süre günde yaklaşık 14 saate denk geliyordu. Zorlu ve yorucuydu. Ama buna değdi.
Bu resimlere bakan kişileri kendi yiyecekleri ile ilgili birkaç basit soruya cevap aramaya davet ediyorum.
Yorumlar (1 )
Tüm Yorumlar
başarılı sanatsal bir çalışma